Iran dudu, kontam de kal ki bu bardadi…
Bu nega tchon, bu ndjata polon,
pa pui mon na brankundadi,
Bu bota kana, ma bu toka bana mon
pa sana serveja,
N'pirdi kalma, pabia n’kansa dja gos darma
na amontondadi…
Bu nega mandjendjes, tras di prenthentches
so pabia di nveja!
Iran dudu!, bu baloba bida i farta saklata,
Futserus ki baloberus, e nega feru
e na bota karta,
Katenderas ka tem tera, na kansera
e torkia kobon,
Gos daris ki fika e na ri, ali e patchari
suma karpata,
Suma pekaduris pega muri e nterga duris
e larga tchon.
Iran dudu!, alin li, tem pasensa, ka nhu nfatim.
Dam mon, alin na tchon na bu kobom,
falim,
No sai di lundju, po, pa lungu di bo, ko nudju nos,
balinu,
Ali n'sinta sintadu, ku sintidu intchadu,
n’na pidiu: nhabim!,
Nha distinu sta mofinu, Iran, obi sinu,
ora na kaplinu.
